Pokémon heeft een griezelige kant: de 5 engste Pokédex -inzendingen

Pokémon staat bekend om zijn kindvriendelijke karakter, met alle mainline-games met een "E voor iedereen" -beoordeling, die zelfs de jongste spelers uitnodigt in zijn levendige universum. Maar onder de charme van geliefde personages zoals Pikachu en Eevee, bezitten sommige Pokémon verrassend donkere achtergrondverhalen. De Pokédex -inzendingen voor bepaalde wezens weven verhalen over ontvoeringen en zelfs brute moorden, waardoor een laag horror aan de franchise wordt toegevoegd die veel fans zou kunnen verrassen.

IGN heeft verzameld wat we denken dat de vijf engste Pokédex -inzendingen zijn, hoewel er meer op de loer ligt in de schaduw. Opmerkelijke vermeldingen zijn onder meer Mimikyu, die zichzelf vermomt als Pikachu om vrienden te maken, maar sinistere bedoelingen voor de mascotte herbergt; Haunter, bekend om het stalken van mensen in donkere steegjes en het veroorzaken van de dood met slechts lik; en Hypno, berucht in de cartoon van Pokémon Children voor het hypnotiseren en ontvoeren van kinderen om zich te voeden met hun dromen.

Het was een vreugdevolle vrijdagochtend in de stad Vloaroma, en het jonge meisje kon niet wachten om aan haar weekend van bloemen te beginnen. Evenzo snelde ze naar de Valley Windworks, een serene plek die bekend staat om zijn unieke bloemen. Hoewel ze wist dat het riskant was om alleen te wagen zonder een Pokémon, stelde de rust van het gebied haar gerust.

Toen ze aankwam, werd ze begroet door een zee van levendige bloemen, maar haar aandacht werd al snel gevangen door een betoverende paarse ballon die in de wind dreef. Betoverd, greep ze zijn touwtje, alleen om te worden ontmoet door het griezelige gezicht van de ballon - een geel kruis en twee lege, zwarte ogen. De ballon trok zachtjes en het meisje lachte lachend. Maar terwijl het haar hoger en hoger trok, werd de touw om haar pols gewikkeld en werd ze nooit meer gezien.

Difloon, de ballon Pokémon, voegt een huiveringwekkende wending toe aan het onschuldige beeld van het speelgoed van een kind. Terwijl sommige van zijn Pokédex -inzendingen relatief goedaardig zijn en de oorsprong ervan uit de geesten van mensen en Pokémon vermelden, verdiepen anderen zich in een donkerder gebied. De inzendingen waarschuwen dat drijfblader "aan de handen van kinderen trekt om ze weg te stelen", en dat degenen die het verwarren met een ballon "kunnen ontbreken." Het lichaam, gevuld met zielen, breidt zich uit met elk slachtoffer dat het weggaat. Difloon's optredens in de Spelen, beperkt tot vrijdag in de Valley Windworks, verbeteren zijn mysterieuze en sinistere aura.

Banet

De gezondheid van de jongen verslechterde snel, zijn koorts stijgt en zijn huid wordt grijs. Wanhopig, zijn ouders probeerden elk speelgoed in zijn collectie om hem te troosten, maar hij verwierp ze allemaal, zwak mompelde: "Mijn pop." Na een hectische zoektocht vonden ze het - een vervaagde, haveloze pop met gloeiende rode ogen en een gouden rits voor een mond, verborgen onder het bed. De moeder herkende het als een die ze jaren geleden had weggegooid, vervangen door nieuwere, glanzende Poké -poppen.

Terwijl ze ernaar reikte, slingerde de blik van de pop op de hare, waardoor ze schreeuwde en laat vallen. Het sprong uit het raam en bijna onmiddellijk leek de toestand van de jongen te verbeteren. Banette, de Marionette Pokémon, belichaamt klassieke horror tropen, die doet denken aan Annabelle of Chucky, met een achtergrondverhaal verwant aan Jessie's van Toy Story 2, maar met een wraakzuchtige wending.

De Pokédex -inzendingen beschrijven het als "een pop die een Pokémon werd over zijn wrok omdat hij rommel was", meedogenloos op zoek naar "het kind dat het verstoot". Het achtervolgt donkere steegjes, en het uiteindelijke doel is om wraak te nemen op degene die het heeft verlaten en pinnen gebruiken om schade aan te richten. Alleen door zijn glimlach uit te ritsen of te laten zien, kan zijn kwaadaardige energie worden weggenomen.

Zandygast

Op een serene zomerdag op Big Wave Beach op Melemele Island waren kinderen bezig met het bouwen van zandkastelen. Terwijl de zon begon te ondergaan, bleef een jongen, vastbesloten om zijn creatie te perfectioneren. Zonder medeweten van hem, begonnen de andere zandkastelen op het strand te verschuiven en veranderden in een sinistere vorm.

Toen hij zich eindelijk omdraaide, werd hij geconfronteerd met Sandygast, een Pokémon die leek op een zandkasteel met een gapende mond en zielloze ogen. De jongen verwardde zijn benadering van vriendelijkheid en reikte naar een rode schop in zijn hoofd, maar werd overspoeld door het wezen. Terwijl hij worstelde, werd zijn hele lichaam langzaam opgenomen in het zand.

In tegenstelling tot de vreugde die zandkastelen meestal vertegenwoordigen, onthullen Sandygast's Pokédex -inzendingen een donkere waarheid. "Als je zandheuvels bouwt wanneer je speelt, vernietig ze dan voordat je naar huis gaat, of ze kunnen bezeten raken en Sandygast worden," waarschuwt men. Een andere huiveringwekkende inzending stelt dat "Sandygast voornamelijk op stranden bewoont. Het neemt de controle over van iedereen die zijn hand in zijn mond legt, waardoor ze zijn lichaam groter moeten maken." De geëvolueerde vorm, Palossand, staat bekend als de 'strand nachtmerrie', die slachtoffers naar het zand slepen en hun ziel aftappen, met botten van zijn slachtoffers begraven onder het kasteelachtige lichaam.

Trillig

Een oudere vrouw genoot van haar ochtendzwemmen in Unella Town, genietend van de vrede die bij het laagseizoen kwam. Ondanks de woelige golven zwom ze van kracht, niet wetende dat de stroom haar ver van de kust had gedragen. Terwijl ze probeerde terug te keren, merkte ze dat ze uitgeput was en weinig vooruitgang boekte.

Plots kwamen de drijvende Pokémon uit het water uit het water. Aanvankelijk dacht de vrouw dat het was gekomen om te helpen, en ze klampte zich er dankbaar aan vast. Maar terwijl ze probeerde terug te zwemmen, besefte ze dat ze verlamd was, niet in staat om te bewegen. Frillish, met zijn sluierachtige armen, sleepte haar dieper in de oceaan, waar ze haar einde ontmoette.

Frillish's schijnbaar onschadelijke uiterlijk schuilt zijn dodelijke aard. De Pokédex -inzendingen beschrijven hoe het zijn dunne, giftige armen om zijn prooi wikkelt, verlamt ze voordat ze naar de oceaanbodem slepen, vijf mijl onder het oppervlak. De slachtoffers blijven bewust terwijl ze naar hun waterige graf worden getrokken en de gruwel intensiveren.

Froslass

Te midden van een felle sneeuwstorm op een afgelegen berg waagde zich een man na het horen van de kreet van een vrouw om hulp. Ondanks de verraderlijke omstandigheden, zocht hij onvermoeibaar, maar bevond zich al snel verloren. Op zoek naar onderdak stuitte hij op een grot, in de hoop de nacht te overleven.

Binnenin was de grot onnatuurlijk koud, met muren bekleed in dik ijs. Terwijl hij zijn lantaarn aanstak, zag hij zijn spiegelbeeld, alleen om te beseffen dat het niet zijn eigen gezicht was, maar dat van een andere man, bevroren in het ijs. Paniek ging uit terwijl hij meer lichamen zag ingekapseld in de ijzige muren. Voordat hij kon ontsnappen, zweefde Froslass, een ijzige Pokémon, naar hem toe. Het ademde een bevroren adem uit en terwijl het lichaam van de man verstijfde, werd hij weer een ijzige decoratie in zijn hol.

Froslass combineert elementen van de Japanse Yōkai Yuki-Honna en de Griekse Medusa. De Pokédex -inzendingen onthullen dat het is "de ziel van een vrouw die verloren is op een besneeuwde berg bezat een ijspegel, en werd deze Pokémon. Het voedsel dat het meest geniet, is de zielen van mensen." Het richt zich op knappe mannen, bevriest ze tijdens sneeuwstormen en verandert ze in huiveringwekkende decoraties in zijn ijzige hol.