Hollywood herleeft Monster Appeal met Wolf Man

Dracula. Het Frankenstein -monster. De onzichtbare man. De mummie. En laten we natuurlijk de Wolf -man niet over het hoofd zien. Deze iconische monsters zijn in de loop der jaren geëvolueerd en getransformeerd, boeiend en angstaanjagend publiek in de hele generaties. Onlangs hebben we een nieuwe kijk op Dracula gezien via Nosferatu van Robert Eggers, Guillermo del Toro brengt een nieuw visioen naar Frankenstein, en nu, schrijver-directeur Leigh Whannell zet zijn draai aan de wolfman.

Maar hoe betrekt een filmmaker als Whannell het moderne publiek met nog een andere weerwolffilm, laat staan ​​nieuw leven in de Wolf -man als personage in te blazen? Hoe houden deze filmmakers, zoals Whannell aangeeft, deze klassieke monsters vandaag zowel beangstigend als relevant?

Om zich hierop te verdiepen, selecteer je jezelf met fakkels, selecteer je wolfsbane en slijpen je inzet - en je begrip van de metaforen ingebed in monsterverhalen. We hadden de kans om met Whannell te praten over de impact van klassieke monsterfilms op zijn creaties, zijn benadering om geliefde personages zoals The Wolf Man in 2025 nieuw leven in te blazen, en waarom deze verhalen ertoe blijven doen.