Yoko Taro, ICO'yu video oyunlarını devrim yaratan bir başyapıt olarak övüyor

Nier: Automata ve Drakengard'ın arkasındaki vizyoner Yoko Taro, yakın zamanda ICO'nun video oyunları üzerindeki derin etkisini bir sanat formu olarak tartıştı. 2001 yılında PlayStation 2 için yayınlanan ICO , minimalist estetik ve uyandırıcı, sözsüz hikaye anlatımı için kutlanan kült statüsüne hızla ulaştı.

Taro, oyunun devrimci çekirdek tamircisini - Yorda'yı elini tutarak koruyarak - yerleşik oyun kurallarından radikal bir ayrılış olarak vurguladı. " ICO size bir kızın büyüklüğünde bir bavul taşımakla görevli olsaydı, inanılmaz derecede sinir bozucu olurdu." Başka bir karakterin liderlik etmesinin bu basit eylemi, çığır açan, oyuncu etkileşiminin hakim anlayışına meydan okuyordu.

O zaman, başarılı oyun tasarımı son derece basitleştirilmiş görsellerle bile ilgi çekici oyuna öncelik verdi. Ancak ICO , tamamen mekanik inovasyon üzerinde duygusal rezonans ve tematik derinliğe öncelik verdi. Taro, oyunun sanat ve anlatının sadece süslemeler olarak rollerini aşabileceğini ve temel deneyimin ayrılmaz bir parçası haline gelebileceğini gösteriyor.

ICO'ya "Çağ Yapma" olarak adlandırılan Taro, oyun gelişiminin seyrini temelden değiştirerek kredilendirdi. İnce etkileşimler ve atmosferik dünya inşası yoluyla derin anlam aktarma yeteneğini övdü.

ICO'nun ötesinde, Taro diğer iki etkili başlığa atıfta bulundu: Toby Fox'un Undertale ve Playdead's Limbo . Bu oyunlar, benzer şekilde interaktif hikaye anlatımının sınırlarını zorladığını ve video oyunlarının derinden duygusal ve entelektüel olarak uyarıcı deneyimler sunma kapasitesini kanıtladığını savundu.

Taro'nun bu oyunlar için takdiri, kendi çalışmalarının yaratıcı kuyuları hakkında değerli bir fikir verir ve video oyunlarının devam eden evriminin güçlü ve çok yönlü bir sanat formu olarak daha da vurgulanıyor.