Druckmann: Brak planów na ostatnie z nas kontynuację

Na szczycie Dice w Las Vegas Neil Druckmann z Naughty Dog i Cory Barlog Sony Santa Monica omawiali wszechobecny temat wątpliwości w rozwoju gry. Ich godzinna rozmowa obejmowała osobistą niepewność, identyfikując silne kreatywne pomysły i wyzwania związane z kontynuacją. Jedno pytanie odbiorców koncentrowało się na rozwoju postaci w wielu grach. Odpowiedź Druckmanna była nieoczekiwana: nie planuje kontynuacji. Intensywnie koncentruje się na obecnym projekcie, zbliżając się do każdej gry, jakby to była jego ostatnia. Wszelkie pomysły na kontynuację są spontaniczne, zrodzone z refleksji nad nierozwiązanymi elementami i łukami postaci w poprzedniej grze. Jeśli podróż postaci jest kompletna, jest gotów zakończyć ich historię. Wyjaśnił, że takie podejście jest widoczne w całej swojej pracy nad ostatnią z nas i nieznanej serii, w której każda część buduje się organicznie z jego poprzednika, a nie przestrzega wcześniej zdefiniowanej mapy drogowej. Ostatni z amerykańskiego programu telewizyjnego jest wyjątkiem, biorąc pod uwagę jego wieloosonową strukturę.

W przeciwieństwie do tego Barlog starannie planuje lata z wyprzedzeniem, łącząc różne elementy projektu na ogromnej osi czasu. Chociaż uważa, że ​​takie podejście jest twórczo satysfakcjonujące, uznaje jego ogromny stres i wyzwania związane z koordynowaniem wielu ludzi i zmieniających się perspektywy w dłuższych okresach. Druckmann przyznał, że brakuje mu pewności, by zaplanować tak daleko przed nami, woląc skupić się na natychmiastowych zadaniach.

Rozmowa zmieniła się na nieodłączną presję i wątpliwości w ich karierze. Druckmann podzielił się swoją pasją do rozwoju gry, powołując się na słowa Pedro Pascala: „To powód, aby obudzić się rano. Właśnie dlatego żyję i oddycham”. Uznał ogromny stres i negatywność, w tym groźby śmierci, ale podkreślił radość współpracy z utalentowanymi jednostkami i tworzenia przekonujących narracji. Zapytał Barloga o punkt, w którym nieustępliwy dążenie do tworzenia staje się „wystarczająco”, szczególnie w świetle niedawnej emerytury kolegsa.

Odpowiedź Barloga była szczera i odkrywcza. Przyznał, że jazda nie kończy się, ciągłym naciskiem napędzanym wewnętrzną obsesją. Osiągnięcie kreatywnego szczytu nie przynosi satysfakcji; Po prostu ujawnia kolejną, wyższą górę do wspinania się. Argumentował, że ta nieustępliwa pościg nie zawsze jest celowa, ale fundamentalnym aspektem jego osobowości. Druckmann, choć odzwierciedlając sentyment, wyraził bardziej zmierzone podejście, mając na celu stopniowe zmniejszenie jego zaangażowania w codzienne operacje w celu stworzenia możliwości dla innych. W odpowiedzi Barlog żartobliwie ogłosił zamiar przejścia na emeryturę.