Doom'un savaş evrimi modern metal müzik trendlerini yansıtıyor

Doom serisi uzun zamandır, ikonik film müziklerinden ve kalıcı şeytani görüntülerden hemen anlaşılan bir bağlantı olan metal müzik dünyasıyla iç içe geçti. Alevler, kafatasları ve şeytani yaratıklarla dolu franchise'ın görsel stili, Iron Maiden konserinde sıklıkla görülen estetiği yansıtıyor. 30 yıldan fazla yolculuğunda Doom, oyun ve metal türü ile birlikte gelişti, thrash'tan Metalcore'a çeşitli alt türleri keşfederek, en son taksitte Doom: The Dark Ages, ağır vurucu ses manzaralarıyla.

1993 yılında, orijinal Doom'un film müziği 80'lerin sonunda ve 90'ların başındaki metal devlerinden büyük ölçüde etkilendi. Ortak yaratıcı John Romero, Pantera ve Alice gibi grupların oyunun müziği üzerindeki etkisini açıkça kabul etti. Örneğin, E3M1: Cehennem Keep Level'de kullanılan "Untitled" pisti, Pantera'nın "Savaş Ağzı" na çarpıcı bir şekilde benzer bir riff sunuyor. Daha geniş kıyamet skoru, Thrash elemanlarını, Metallica ve Şarbon gibi yankılanan bantları ve acımasız temposunun oyuncuları Mars'ın koridorlarından, thrash metal şarkısının aciliyetine benzer şekilde kucakladı. Besteci Bobby Prince'in film müziği zamansız kaldı ve oyunun unutulmaz silah oyununu mükemmel bir şekilde tamamladı.

Doom: The Dark Ages - Oyun Ekran Görüntüleri

6 resim

On yılı aşkın bir süredir, Doom'un müziği ve oyunu uyumlaştırmaya devam etti, ancak 2004'te deneysel Doom 3 farklı bir yaklaşım benimsedi. Hayatta kalma korkusundan esinlenerek, yeni bir ses gerektiren daha yavaş, daha kasıtlı bir tempo getirdi. Doom 3'ün ana teması, grubun karmaşık zaman imzalarını ve ürkütücü ses manzaralarını yansıtan Tool'un Lateralus albümüne kolayca sığabilir. Her ne kadar Flashlight Mechanic gibi unsurlar nedeniyle başlangıçta tartışmalı olsa da, Doom 3 seride ticari bir başarı ve cesur bir deneydi.

Doom 3'ün ardından dizi bir kalkınma zorlukları ile karşı karşıya kaldı. Hurdalı Doom 4 projesi, franchise'ı canlandıran 2016 sürümü ile tam bir yeniden başlatmaya yol açtı. Marty Stratton ve Hugo Martin yönetiminde Doom 2016, ilerici bir metal alt tür olan Djent'i içeren Mick Gordon'un bir film müziği ile köklerine döndü. "BFG Division" gibi parçalarla oyunun skoru, oyunun kendisi kadar ikonik hale geldi ve hem atıcı hem de metal türlerinin sınırlarını zorladı.

Mick Gordon, 2020'de Doom Ebedi için geri döndü, ancak proje bazı komplikasyonlarla karşılaştı ve bu da tamamen onun olmayan bir film müziği ile sonuçlandı. Doom Eternal için skor, 2010'ların sonunda ve 2020'lerin başlarındaki müzik trendleriyle hizalanan metalcore türüne eğildi. Gordon'un etkisi, oyunun yoğun savaş ve daha deneysel bölümlerin karışımını yansıtan ezici arıza ve elektronik unsurlarda duyulabilir.

Doom: The Dark Ages, serinin savaşını yoğunluğuna ve çok yönlülüğüne uyabilecek bir film müziği gerektiren yeni bir şekilde ele alıyor. Borderlands 3 ve Callisto Protokolü üzerindeki çalışmalarıyla bilinen yeni besteciler Finishing Hareketi, hem geçmiş hem de şimdiki metal etkilerinden yararlanıyor. Oyunun daha yavaş temposu ve Kaptan Amerika'dan ilham alan Shield ve Dev Mechs gibi yeni mekaniği, orijinal Doom'un tasarımını önemli ölçüde genişletirken yansıtıyor.

Dark Ages'in film müziği, fantastik ve ortaçağ temalarını içeren, orijinal kıyametin thrash unsurlarıyla Knocked Loose gibi modern grupların sismik bozulmalarını harmanlıyor gibi görünüyor. Doom gelişmeye devam ettikçe, mitolojik yaratıkları monte etmek ve mekanik mekanikleri, türün elektronik, hip-hop ve hiperpop etkileriyle olan deneylerini yansıtan yeni oyun öğelerini kucaklıyor.

Bu hem ağır müzik hem de Doom hayranları için heyecan verici bir zaman. Dark Ages, serinin güçlü yönlerini yerine getirmeyi vaat ediyor, silah oyunu deneyimin merkezinde kalıyor. Sadece ne olacağına dair bir göz atsak da, hem oyun hem de film müziği beklentisi yüksek ve doom mirasına heyecan verici bir katkı vaat ediyor.