DOOM's Combat Evolution odzwierciedla nowoczesne trendy muzyki metalowej

Seria Doom od dawna jest powiązana ze światem muzyki metalowej, połączeniem, które od razu jest widoczne z kultowych ścieżek dźwiękowych i uporczywych demonicznych obrazów. Styl wizualny franczyzy, pełen płomieni, czaszek i diabelskich stworzeń, odzwierciedla estetykę często widoczną na koncercie Iron Maiden. Podczas swojej ponad 30-letniej podróży Doom ewoluował w tandemie wraz z rozgrywką i gatunkiem metalowym, badając różne podgatunki od Thrash do Metalcore, kulminacyjną najnowszą odsłoną Doom: The Dark Ages, z ciężkimi paperami dźwiękowymi.

W 1993 r. Na ścieżkę dźwiękową oryginalnej Doom była pod dużym wpływem metalowych gigantów z końca lat 80. i na początku lat 90. Współtwórca John Romero otwarcie potwierdził wpływ zespołów takich jak Pantera i Alice in Chains na muzykę gry. Na przykład utwór „Untitled” używany na poziomie E3M1: Hell Keep, zawiera riff uderzająco podobny do „Urwy wojny” Panteri. Szerszy wynik zagłady przyjął elementy thrash, echem, takie jak Metallica i Anthrax, a jego nieustępliwe tempo napędzało graczy przez korytarze Marsa, podobnie jak pilność thrash metalowa piosenka. Ścieżka dźwiękowa kompozytora Bobby'ego Prince'a pozostała ponadczasowa, doskonale uzupełniając niezapomnianą strzelaninę gry.

DOOM: The Dark Ages - Gamepalay zrzutu ekranu

6 zdjęć

Przez ponad dekadę muzyka i rozgrywka Dooma nadal harmonizują, ale eksperymentalna Doom 3 w 2004 r. Przyjmowała inne podejście. Zainspirowany horrorem przetrwania, wprowadził wolniejsze, bardziej celowe tempo, wymagające nowego dźwięku. Główny motyw Doom 3 może łatwo zmieścić się na albumie narzędzia Leralus, odzwierciedlając złożone podpisy czasowe zespołu i niesamowite pejzaże dźwiękowe. Choć początkowo kontrowersyjne ze względu na elementy takie jak mechanika latarki, Doom 3 był sukcesem komercyjnym i odważnym eksperymentem z serii.

Po Doom 3 seria stanęła przed okresem wyzwań rozwojowych. Projekt złomowanego Doom 4 doprowadził do całkowitego ponownego uruchomienia wraz z wydaniem 2016, która ożywiła franczyzę. Pod kierunkiem Marty'ego Strattona i Hugo Martina Doom 2016 powrócił do swoich korzeni ze ścieżką dźwiękową Micka Gordona, która włączyła DJent, progresywnego podgatunku metalu. Wynik gry, z takimi utworami takimi jak „BFG Division”, stał się tak kultowy jak sama rozgrywka, przekraczając granice zarówno gatunków strzelców, jak i metalowych.

Mick Gordon wrócił do Doom Eternal w 2020 r., Chociaż projekt spotkał się z pewnymi komplikacjami, co spowodowało ścieżkę dźwiękową, która nie była całkowicie jego. Wynik Doom Eternal pochylił się w gatunku metalcore, dostosowując się do trendów muzycznych z końca 2010 roku i na początku 2020 roku. Wpływ Gordona można usłyszeć w załamaniach i elementach elektronicznych, odzwierciedlając mieszankę intensywnej walki i bardziej eksperymentalnych sekcji.

Doom: The Dark Ages wprowadza świeże spojrzenie na walkę serii, wymagającą ścieżki dźwiękowej, która może pasować do jej intensywności i wszechstronności. Nowi kompozytorzy kończący ruch, znany z pracy nad Borderlands 3 i protokołu Callisto, czerpią zarówno z poprzednich, jak i obecnych wpływów metali. Wolniejsze tempo gry i nowa mechanika, podobnie jak tarcza inspirowana Captain America i gigantyczne mechy, odzwierciedlają oryginalny projekt Doom, jednocześnie rozszerzając ją.

Ścieżka dźwiękowa Dark Ages wydaje się mieszać sejsmiczne podział współczesnych zespołów, takich jak Knocked Loose z elementami oryginalnej zagłady, zawierający fantastyczne i średniowieczne tematy. W miarę ewolucji Doom, obejmuje nowe elementy rozgrywki, takie jak montaż mitologicznych stworzeń i pilotowanie mechów, odzwierciedlając eksperymenty gatunku z wpływami elektronicznymi, hip-hopowymi i hiperpopowymi.

To ekscytujący czas zarówno dla fanów ciężkiej muzyki, jak i fanów. Dark Ages obiecuje dostarczyć mocne strony serii, a Gunplay pozostaje kluczowy dla tego doświadczenia. Choć zobaczyliśmy tylko to, co ma nadejść, oczekiwanie zarówno na rozgrywkę, jak i ścieżkę dźwiękową jest wysoka, obiecując ekscytujący dodatek do dziedzictwa zagłady.